Tam bunlari yazarken Samy kulagimi isirdi, blogun konusu degisti! Samy benim sun conure cinsi kusum. Cok seker ve cok tatlidir, bana bayilir, ben de onu boyleee deli gibi operim, onu opmekten bazen nefes alamayacak duruma gelir. Ama son zamanlarda sevgisine mi hakim olamiyor icinde mi kotuluk var anlayamadigim durumdan dolayi tak tuk isiriyor. (Annem neyseki bu satirlari okumuyor yoksa bana agzina geleni soylerdi.) Samy'nin bu isirma isi eger beni kiskaniyorsa ozellikle kocamdan cok vahim durumlara gelebiliyor. Yalniz kiskaninca da cogunlukla yine beni isiriyor, isin bu tarafi biraz ilginc:))) Kac defa kanadi kulagim, oram buram bilmiyorum. Ama tabii iki saniye sonra sanki bunlari yapan kendisi degil, boyle mahsun mahsun bakmalar... Ister istemez canimmmm deyip yine sariliyorum. Millet nasil kusunu, kedisini, kopegini egitiyor bilmiyorum valla, biz yapamiyoruz.
Televizyonda Dog Whisperer diye bir program var, benim bikmadan uc dort saat seyredebilecegim bir seri. Ordaki atomkarinca tipindeki Cesar Millan denen adam kopekleri muma ceviriyor, hem de iki dakikada. Soyle de bir durum var adam sadece kopegi degil insani da cozmus. Kopegin sahibine "Sen su anda kendine guven, enerjini yukselt, burdaki herkes gucun sende oldugunu anlasin" diyor. Suklum puklum olan insan birden diriliyor ve kopegin de davranisi degisiyor. Ben bircok teknigi sokakta kopeklere karsi deniyorum, evde de Samy'ye karsi deniyorum, haaa kopek haa kus ne fark olabilir diye:))))) Ama pek ise yaramiyor acikcasi. Bizimki zaten kendini kus gibi degil insan gibi goruyor, kuslardan da nefret ediyor:)))
